Dyvik Kahlen Architects hebben dit voormalige pakhuis met uitzicht op de oude begraafplaats van Paddington omgebouwd tot een eigentijdse en levendige combinatie van woning en werkplek voor een kunstenaar en zijn gezin. Pakhuizen staan niet bekend om de enorme lichtinvallen. Wat dat betreft is dit pakhuis daarin een uitzondering. Deze wordt namelijk overspoeld met natuurlijk licht dankzij de continue reeks ramen langs alle vier de gevels die het licht en het royale gevoel van de oorspronkelijke ruimte leveren. Dakramen boven en geverfde houten vloeren dragen bij aan het gevoel van ruimtelijkheid. De oorspronkelijke open plattegrond van 200 m² is eenvoudig verdeeld in vijf kamers. De architecten hebben de drang weerstaan om elke vierkante meter te gebruiken en houdt in wezen de integriteit van de ‘industriële warehouse-ervaring’ op zijn plaats, waardoor je nog steeds kan spreken van een open indeling, ongestoord door muren of gangen.
Open indeling
De hoofdruimte is ingedeeld rond een grote centrale stalen trap die leidt naar een open woonkamer en de keuken. Aan één kant leiden grote dubbele deuren, die de reeks vensters voortzetten, naar drie slaapkamers. Aan de andere kant definiëren een reeks kolommen de overgang naar de woonkamer, de badkamer en een voorraadkast. Langs deze drempel zijn twee schuifdeuren aangebracht waarmee je deze kamers naar de centrale ruimte kunt sluiten of openen.
Stoere materialen
De keuze voor de materialen is eenvoudig, maar erg stoer. Bleke multiplex deuren en wanden gaan naadloos op elkaar in, waardoor een uniforme verhoging ontstaat. Dezelfde afwerking wordt gebruikt om de keukenkasten en boekenplanken te detailleren, zodat het oog niet in meerdere richtingen wordt getrokken om verschillende afwerkingen of kleuren te lezen. Witte wanden werken samen met het witte plafond en de bijpassende gepoedercoate zichtbare plafondbalken, waardoor de ruimte lichter en hoger wordt. De kleuren komen van de donkergroene en grijze industriële hanglampen en van de vrijstaande pistachegroene stellingkast uit de jaren 40 in de keuken. Zelfs de gootsteen is betegeld met dezelfde eenvoudige vierkante witte tegel die langs het aanrechtblad, naar beneden en over de op maat gemaakte gootsteen loopt.
Het perfecte gezinshuis voor een kunstenaar
Het pakhuis kenmerkt zich met een ongewone vredige sfeer. Het is verstoken van een deel van de gladheid en design-intimidatie die we meestal associëren met loft woningen uit New york of het rauwe in de binnenstad van Londen. In plaats daarvan is het interieur juist erg rustig en gemakkelijk voor het oog. Dat is ook te danken door de selectie meubels en decoratie. Denk aan mooie kleurrijke Perzische vloerkleden, de combinatie van oranje en okergele gordijnen, de houten krukjes aan het keukeneiland, de Papasan stoelen, noem maar op. Kortom, dit perfecte verbouwde pakhuis is een heerlijke plek voor zowel een kunstenaar om los te gaan met zijn creativiteit als voor een gezin met jonge kinderen.
Fotografie: Antoine Espinasseau
1 Comment
Marja
14 december 2019 at 22:29Het nadeel van zo’n open huis met veel harde materialen is dat de akoestiek erg slecht wordt. Je hoort voortdurend een soort echo. Ik spreek uit ervaring. Wij hebben in ons huis uiteindelijk akoestische panelen aan moeten schaffen. Een dure onverwachte kostenpost.