De magische tuin

Ons eerste huis samen in Den Haag was fantastisch. We waren er meteen verliefd op. We gingen kijken op een maandagavond en dinsdagochtend boden we de vraagprijs. De badkamer met bad op pootjes was mijn favoriete plek. Maar ook de slaapkamer met openslaande deuren naar de tuin was heerlijk. Die tuin, dat was eigenlijk meer een klein magisch parkje met paadjes en terrasjes en heel veel groen en kleur. Een collega vroeg me ooit, terwijl ik met hem belde vanuit de tuin, of ik in de dierentuin was. Zoveel vogel-gekwetter!

Toen wij kinderen kregen, werd het contact met de buren (die ook geleidelijk aan allemaal aan kinderen begonnen) goed. Op een gegeven moment zelfs intensief: we maakten gaten in de heggen en kruip-door-sluip-door paadjes. De kinderen hadden toegang tot vier verschillende tuinen, zonder een straat over te hoeven! Ze speelden tot ze zwart zagen van de aarde en ’s avonds van de pannenkoeken met stroop die we voor ze maakten. Als ze allemaal uitgeput op bed lagen deden we met de ouders de barbecue aan en dronken we limoncello tot we te hard lachten voor de buren die uitgesloten waren voor deze feestjes.

Na deze zomers kwam altijd de herfst, het binnenleven en de wetenschap dat 90m2 wel echt krap was met z’n vieren. Met pijn in ons hart verkochten we vorig jaar ons huis. Na één laatste fantastische zomer waarin we gevoelsmatig alles haalden uit ons huis en tuin en geleidelijk aan afscheid namen van ieder hoekje. Troostend was het dat ook de huizen van onze buren te krap werden en zij niet achterbleven terwijl wij als enige vertrokken. We beleefden de zomer dan ook met elkaar alsof het onze laatste was.

Een nog grotere troost was ons nieuwe huis! Een groot huis vlakbij het oude centrum van Voorburg, waar we zelf de vloeren en keuken in verzonnen en ik helemaal los kon gaan op het mooiste behang. Onze meisjes hebben allebei een paleisje van een slaapkamer en er is zelfs een logeerkamer. Er wonen vriendinnetjes en speelkameraadjes in de straat en we hebben weer zo’n grote tuin. Die nu nog kaal is. Zonder gaten in de heg naar de buren. Maar met een heleboel nieuwe mogelijkheden en nieuwe herinneringen in de maak!